Mooie liedjes blijven niet duren Heel bewust verscheen er enkele weken geen nieuw blogbericht. Ik wou zo veel mogelijk genieten van mijn resterende tijd in Zuid-Afrika. (En ik had er stiekem eigenlijk ook écht geen tijd voor.) 22 april 2018. Ik vertoef me nu al 3 volle dagen in ons Belgenlandje, maar even een kleine terugblik naar de laatste dagen in mijn tweede thuis, Zuid-Afrika. Onze rondreis sloten we af met een prachtige safari waarbij we onder andere de big five zagen. (foto's volgen later) Slapen deden we in tenten in het Krugerpark. Ook daar leerden we heel wat mensen kennen en werden er internationale vriendschappen gevormd. (lees: ik heb verblijfplaatsen in the USA en Mexico als ik daar op reis ga, joepieee!) Natuurlijk kwam er ook aan deze reis een einde. We keerden terug naar Malmesbury om daar nog enkele dagen op het gemak onze valiezen te maken (lees: tot het laatste gat uitgesteld), afscheid te nemen van de beste vrienden ooooit (uiteraard in onze stamcafés Cardelly's en AT's) en natuurlijk ook van de school met zijn fantastische leerkrachten en leerlingen. Dit moment wou ik écht zo lang mogelijk uitstellen. Ik stel mezelf heel graag open voor nieuwe culturen en laat graag andere mensen binnen in mijn hart. Maar dan komt het moment dat 'afscheid nemen' realiteit wordt. Het voelt onwerkelijk dat onze tijd in Zuid-Afrika er nu op zit. Ik heb enorm veel bijgeleerd op alle vlakken. Zowel van de leerkrachten, als van de leerligen, medestudenten en van mijn vrienden. Ook leerde ik mezelf beter kennen! Dit alles heeft mij veranderd als toekomstige leerkracht, maar ook als persoon. Het afscheid viel mij dus heel zwaar omdat ik me hier zo thuis voelde. Één ding weet ik zeker, de Zuid-Afrikanen zijn nog niet van me af. Ik kom zeker nog terug! En natuurlijk splitsten in de luchthaven de wegen van Orphée, Sarah en mij. Daarmee had ik het nog het moeilijkste van al. 3 maanden lang leefden we samen en deelden we alles. (écht alles) Met ups and downs, maar we hebben het toch maar gedaan he! Dikke merci meisjes!!!! Momenteel ben ik nog volop aan het nagenieten van de mooie momenten, aan het nadenken over hoe leuk alles was, Zuid-Afrika aan het missen, soms een traantje aan het laten, maar ik kijk vooral met een lach terug op dit avontuur en de vele ervaringen die ik er nu bij heb. Het is moeilijk om hier mijn draai terug te vinden, maar dat komt wel!
Dankjewel aan iedereen die steeds mijn blog las! En voor de laatste keer: de wist-je-datjes! Wist je dat … – Ik sprong van de hoogste bungee jump van een brug ter wereld? – Dit 216 m hoog was en ik super veel stress had? – Het een méga raar gevoel was om even in de lucht te vliegen? – Ik op safari leeuwen zag die een giraf aan het opeten waren en dit best wel indrukwekkend was? – Onze auto ook werd omsingeld door 30 olifanten en ik toen wel bang was? – Orphée op reis 15 lenzen mee had omdat we maar 15 dagen weg waren? – Ze er even vanuit ging dat ze maar 1 lens nodig heeft voor 2 ogen? – Dit super grappig was? – Ik eens in pyjama naar de bank ging, daar een leerkracht van school tegenkwam die voor heel de bank riep of ik ging gaan sporten? – Dit wel een beetje gênant was? – Zuid-Afrika vol zit met Duitsers en iedereen verzot is op hen? – Ze dus minder enthousiast waren wanneer ze hoorden dat we van België komen en niet van Duitsland? – Iemand ons zei dat je kleren altijd op 0°C moet wassen? –Orphée en ik een kindje uit de zee redden? – Sarah nog steeds een warhoofd is na 3 maanden? – Ik nu wel de reiskriebel te pakken heb en gebeten ben om andere culturen en landen te leren kennen? – Ik super graag terug wil naar Zuid-Afrika en het daar soms wel moeilijk mee heb? – Ik Sarah en Orphée ook heel erg mis? – Het mooi weer was toen ik terug in België kwam? – Dit zalig was omdat ik niets anders gewoon ben? – Ik het nu wat moeilijk krijg tijdens het schrijven van dit bericht? – Zuid-Afrika, zijn cultuur, bevolking, gewoontes,... voor altijd in mijn hart zitten? – Dit nu het allerlaatste wist-je-datje ooit was?
0 Reacties
|
Archieven |